Ne Bir Günüm Oldu/Pablo Neruda

Ne bir günüm oldu, ne de yıllarım
Ayrık durur utkunun saçakları
Zavallı biriyim, sevmeye hazırım benzerlerimi ve seni
Bilinmeyen, vermeden dikenleri, batmadan da
Övmedim kan içindeki taçları, belki de
Anlayacak bunu biri, karşı koydum matrağa
Oysa denizle doldurdum ruhumu tıka basa.
Kötülüğün cezasını da çektim güvercinlerle

Bir gün görmedim çünkü değişik biriydim
Öyleyim öyle olacağım, hemde bildiriyorum
Saflığı, dönüşen aşkın adına
Unutuş taşından başka bir şey değil ölüm.
Seviyorum seni, Öpüyorum sevinci dudaklarında.
Bir ağaç alalım, ve ateş yakalım dağlarda...