Hrant...

…toplantının sonuna doğru, hiç niyetim olmadığı halde, dayanamadım ve bir konuşmacının söylemini eleştirmek zorunda kal­dım. "Biz Türkler ve Kürtler ezelden beri zaten kardeşiz. Çanakkale'de, şu­rada burada şehit verdik, biz birlik­te kan döktük..." türünden alışa­geldiğimiz söylemlerden biriydi.
Açtım ağzımı..."Barışın nasıl sağ­lanabileceğinin tartışıldığı böylesi bir toplantıda bile hâlâ birlikteliğimizi ve kardeşliğimizi geçmişte birlikte döktüğümüz kanların üzerine bina ediyor ve milliyetçi söylemlerin bu lümpen jargonuna kendimizi kaptırıyorsak, yıkmak öldürmek yerine üretmek ve yaratmak temelinde bir birlikteliğin söylemini geliştiremiyorsak, bizler hangi gerçek barışı te­sis edebiliriz? Gelecekteki birlikte­liğimizi hâlâ mı birlikte kan dök­melerin nostaljisi üzerine bina ede­ceğiz. 'Gelin birlikte barışı konuşa­lım' diye buraya davet etmiş oldu­ğunuz dostlarınızdan biri eğer benim gibi bir Ermeni ise şimdi buradan kalkıp da size sormaz mı? Siz kimin kanını döktünüz? Aradan bir asır geçmesine rağmen hâlâ döktüğünüz kanı bugünün tutkalı niyetine kullanmaktan hicap duymuyor musu­nuz?" Yumdum gözümü... (Hrant Dink, Agos, 23 Temmuz 1999)