Çocuklar Gibi / Sabahattin Ali

bende hiç tükenmez bir hayat vardı,
kırlara yayılan ilkbahar gibi.
kalbim her dakika hızla çarpardı,
göğsümün içinde ateş var gibi.
bazı nur içinde, sisteydim.
bazı beni seven bir göğüsteydim,
kâh el üstündeydim, kâh hapisteydim,
her yere sokulan bir rüzgar gibi.
aşkım iki günlük iptilâlardı,
hayatım tükenmez maceralardı,
içimde binlerce istekler vardı,
bir şair, yahut bir hükümdar gibi.
hissedince sana vurulduğumu,
anladım ne kadar yorulduğumu
sâkinleştiğimi, durulduğumu
denize dökülen bir pınar gibi.
şimdi şiir bence senin yüzündür,
şimdi benim tahtım senin dizindir,
sevgilim, saadet ikimizindir,
göklerden gelen bir yadigâr gibi.
sözün şiirleri mükemmelidir,
senden başkasını seven delidir,
yüzün çiçeklerin en güzelidir,
gözlerin bilinmez bir diyar gibi.
başını göğsüme sakla sevgilim,
güzel saçlarında dolaşsın elim,
bir gün ağlayalım, bir gün gülelim,
sevişen yaramaz çocuklar gibi.